Urodzona w 1856 roku – prawdopodobnie w Wiedniu Karolina Luiza ( Charlotta ) Finkelstein ( ojciec Gustav, matka Fanny zd. Weinreb ) dzieciństwo i młodość spędziła w środkowym okresie epoki wiktoriańskiej, w której rola kobiety była dość precyzyjnie okreslona:
Idealna kobieta wiktoriańska to model „anioła w domu” – kobieta zarówno piękna, jak i zaradna, pracowita, odpowiedzialna, będąca strażniczką domowego ciepła i moralności.”
Wszechstronnie wykształcona, wyszła za Aleksandra Oberhard i urodziła dwóję dzieci ( Izydor i Irena ). I nie było by w tym nic niezwykłego, gdyby jak wiekszość kobiet w tamtych czasach, prowadziła wyłącznie życie matki i gospodyni domowej. Tym bardziej że Aleksander był właścicielem dobrze prosperującej apteki we Lwowie, Karolina była właścicielem realnym kamienicy przy ul. Zamarstynowskiej 28 i Oberhardowie należeli do rodzin zamożnych. Należeli do awangardy intelektualnej mieszkańców Lwowa. W pamiętniku rodzinnym zachowała się informacja o koncertach muzycznych organizowanych w ich domu.
W książce Kazimierza Rędzińskiego – o szkolnictwie świeckim w Galicji 1813 – 1918 czytamy, że funkcje dyrektorki żeńskiej szkoły im. T. Czackiego na początku XX wieku pełniła Karolina Oberhardowa. Była ostatnią dyrektorką tej placówki przed rozpoczęciem I Wojny Światowej. Przedtem, przez wiele lat łaczyła obowiązki żony i matki z pracą nauczycielki, przechodząc przez wszystkie szczeble kariery zawodowej: od praktykantki, poprzez tzw. „nauczycielkę rzeczową” do dyrektora szkoły. Pamietajmy, że mówimy oprzełomie XIX i XX wieku, gdzie praca i awans zawodowy kobiet były rzeczą niezawyczajną, nawet w tak rozwiniętym dużym ośrodku jak Lwów.
W 1912 roku zmarł jej mąż Aleksander. Aptekę przejął ich syn Izydor. Zbliżająca się I Wojna Światowa, ślub i wyjazd córki Ireny, aresztowanie syna Izydora stworzyły pustkę wokól Karoliny. W 1914 roku wyjechała wraz z innymi uciekinierami ze Lwowa do Wiednia, gdzie zatrzymała się w domu rodzinnym . Tam jeszcze spotkała się ze swoją córką Ireną . Zmarła 9 sierpnia 1915 roku. Spoczęła na wiedeńskim cmentarzu, tym samym, gdzie pochowana jest Fanny Weinreb Finkelstein – jej matka.
Gustaw Finkelstein i Fanny mieli troje dzieci: Karolinę Luizę ( 1856 ), Cecylię ( 1857 ), oraz Zofię ( 1858 ). Zofia Finkelstein wyszła za Hermana Kleinera ( inżyniera, urzędnika kolei, pracujacego we Lwowie ). Obie rodziny utrzymywały bliskie kontakty. Syn Zofii Finkelstein Kleiner i Hermana Juliusz Edwin Kleiner ( 1886 – 1957 ), późniejszy profesor i historyk literatury był bratem ciotecznym Izydora i Ireny. Juliusz i Izydor studiowali w tym samym czasie na Uniwersytecie Lwowskim.