Izydor z siostra Irena (ok 1903 r)

O Izydorze Gustawie Oberhard można przeczytać  (tutaj),  (tutaj),  (tutaj),  (tutaj),  (tutaj),  (tutaj),  (tutaj),  

– urodzony we Lwowie 22 listopada 1888r., syn Aleksandra Oberhard absolwenta wydziału medycznego Uniwersytetu Wiedeńskiego, późniejszego właściciela apteki “Pod Zgodą” we Lwowie przy ul. Zamarstynowskiej 38 i jego żony Karoliny Luizy Finkelstein, ostatniej przed I wojną dyrektorki żydowskiej szkoły dla dziewcząt we Lwowie, urodzonej w Wiedniu, dokąd wróciła po śmierci męża i na tamtejszym żydowskim cmentarzu jest pochowana; rodzina jego z całą pewnością nie była ortodoksyjna- zachowały się dwa zdjęcia rodziców z okresu wiedeńskiego i późniejszego lwowskiego, na obu brak strojów tradycyjnych czy jarmułek;

– kończy gimnazjum klasyczne
– 1906 r. rozpoczyna naukę na politechnice lwowskiej (Wyższa Szkoła Politechniczna), którą  po pierwszym “kursie”  przerywa wstępując na Uniwersytet Lwowski; ukończył dwa fakultety: w 1912r uzyskuje tytuł mgr farmacji, a w 1914 r. dr. filozofii  –  wydz. filozofii. Uniw. Jest kopia  listu Izydora do swojego lwowskiego  prof. Kazimierza Twardowskiego z 10. VI. 1912 r., w którym dość tajemniczo pisze o ważnych zmianach, jakie zaszły w jego życiu, o “długu, jaki ma teraz do spłacenia społeczeństwu” i z tego powodu musi zrezygnować z pracy naukowej; w źródłach rosyjskich znaleźliśmy wzmiankę o przynależności Izydora do polskiej partii demokratycznej ? od 1910 r.  Może tą partią być PPS, PPS-D.

-1914 r. zmobilizowany do wojska austriackiego, trafia do niewoli rosyjskiej, udaje mu się uciec, wraca do Lwowa, bierze udział w rozruchach studenckich, ponownie trafia do niewoli, zostaje zesłany  na Sybir, takie informacje przesłała nam nieżyjąca już córka Izydora ; wątek Legionów nie był jej znany.  W 1914 roku bierze udział w krwawej bitwie pod Marcinkowicami pod dowódctwem Piłsudskiego ( I Brygada ) i jak opisują: “Oberhard,sanitariusz 1. pp., który w czasie boju pod Marcinkowicami w 1914 r. dobrowolnie pozostał na pobojowisku z rannymi i został wziety do niewoli rosyjskiej”

– w 1915 r. przebywa w guberni jenisejskiej , zasłynął pomagając opanować epidemię tyfusu wśród zesłańców; otrzymuje zgodę na przesiedlenie do Irkucka; pracuje w aptece polskiego zesłańca styczniowego Cezarego Kałusowskiego  – info. z broszury Towarzystwa Aptekarskiego w 75 rocznicę urodzin profesora Izydora Oberhard;  info o naszym pradziadku C. Kałusowskim – “Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy . Katalog fotografii ze zbiorów Muz. Hist. m.st. W-wy”, “Katalog zesłańców postyczniowych”, Instytut Historii PAN, W-wa;  “Losy zesłańców postyczniowych w Imperium Rosyjskim” KUL. 2006

-1917 r. żeni się z córką ww. zesłańca Klaudią Kałusowską , aptekarką; apteka ta znacjonalizowana działała przez okres międzywojenny, a później aż do lat 80-tych był w niej dom kultury; w zachowanym pamiętniku żony  info. , że władał biegle 12 językami

– 1918 r. naucza na Uniwersytecie Irkuckim – info.  z artykułu Zenowiusza Ponarskiego “Postacie niepospolite. W Irkucku i wokół niego” Nowy Kurier ( czasopismo polonijne w Kanadzie) N 24/2009; autor pisze o Tadeuszu Długoszowskim czł. PPS, (po wojnie błyskotliwa kariera u boku Piłsudskiego), który tak jak Izydor Oberhard walczył w bitwie pod Marcinkowicami,  że pozostawił pod opieką Izydora- profesora uniwersytetu irkuckiego swoją twórczość “papiery z Syberii”; autor ma nadzieje na odnalezienie  tych materiałów.  Być może Długoszowski i Oberhard znali się wcześniej z legionów właśnie, skoro tamten  dał mu na przechowanie  jak pisze “setki swawolnych pisemek” na temat osób spotkanych w czasie syberyjskiego zesłania.

– 1919 r. Irkuck, rodzi sie syn Aleksander

–  1923 r. rodzina przenosi się do Piotrogrodu, Izydor rozpoczyna karierę naukową w dziedzinie biochemii; pracuje w katedrze prof. Pawłowa; kariera międzynarodowa, prace naukowe tłumaczone na j. niem., ang.
– 1928 r. podróż do Polski (chyba pierwsza od 1914r.) i Niemiec; w pamiętniku żony opis tras, osób z którymi sie spotykał
– 1934 r. przenosi się do Moskwy, kariera kwitnie
– 1936 r. pierwsze aresztowanie przez  NKWD, wypuszczony
– 28 września 1937 ponownie aresztowany wraz z nową żoną, ich 4-letnie dziecko trafia do domu dziecka wrogów ludu, skąd zostaje zabrana przez pierwszą żonę Klaudię Kałusowską ( obie zginą podczas ewakuacji Leningradu w 1942), Izydor przerywa studia medyczne i wraca do Leningradu opiekować się matką
– 17 lutego 1938 r. sąd wojskowy skazuje go na karę śmierci za szpiegostwo
– 15 marca 1938 r. zostaje rozstrzelany
– 1959 r. zrehabilitowany przez Moskiewski Sąd Wojenny- dokumenty w archiwum rodzinnym.